به نقل از «آفتاب»

علائم هشدار دهنده روی ناخن

تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۴۵۳۱۷

آفتاب‌‌نیوز :

ناخن، عضوی است که تحت تأثیر عوامل زیادی قرار می‌گیرد و سلامت و زیبایی آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ناخن‌ها نشانگر سلامت فرد هستند و می‌توانند نشان دهنده سلامتی اعضای داخلی بدن باشند. آن‌ها نقش مهمی در زیبایی دست‌ها دارند و ناخن‌های زیبا و بلند می‌توانند دست‌ها را جذاب کنند. همچنین، ناخن‌ها به ما کمک می‌کنند تا اشیا را در دست بگیریم و با دقت ابزار‌ها را استفاده کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیماری‌های ناخن حدوداً ۱۰ درصد از کل بیماری‌های پوستی را شامل می‌شوند. بنابراین، مراقبت از ناخن‌ها و جلوگیری از مشکلات مربوطه مهم است.

علائم هشداردهنده بیماری ناخن‌ها عبارتند از تغییر در رنگ و شکل ناخن، تورم پوست اطراف ناخن و درد، باقی ماندن خطوط سفید روی ناخن و موج دار یا شکننده شدن آن ها. اگرچه بیشتر جراحت‌های کوچک ناخن‌ها به طور خودبخود بهبود می‌یابند، اما در صورت وجود آسیب‌های شدیدتر و حادتر، درمان متخصصانه لازم است. مراقبت از ناخن‌ها و در صورت بروز هر یک از علائم هشداردهنده، مشاوره با یک متخصص پوست و مو الزامی است.

لکه‌های سفید

لکه‌های سفید روی ناخن‌ها بسیار شایع هستند و معمولاً به علت آسیب دیدگی قاعده ناخن (محل تولید سلول‌های ناخن) شکل می‌گیرند. این لکه‌ها اغلب کوچک و تا حدی گردشکری است و اهمیت زیادی ندارند و به تدریج بهبود می‌یابند. گاهی ناخن‌های پا نیز به علت استفاده از کفش‌های تنگ یا فعالیت‌های ورزشی ممکن است آسیب ببینند.

عفونت‌های قارچی

عفونت‌های قارچی ناخن حدود ۵۰ درصد از کل بیماری‌های ناخن را شامل می‌شود و درمان آن‌ها بسیار دشوار است. این عفونت‌ها، که در ناخن‌های پا بیشتر از ناخن‌های دست شایع هستند، معمولاً باعث جدا شدن انتهای ناخن از ماتریکس می‌شوند. همچنین، مواد زائدی با رنگ‌های سفید، سبز، زرد یا سیاه ممکن است زیر سطح ناخن تجمع کنند و رنگ ناخن را تغییر دهند.

خونریزی خطی

پاره شدن عروق خونی در محل ناخن باعث ایجاد خطوط باریک و عمودی زیر سطح ناخن می‌شود. خونریزی خطی در ناخن به دلیل آسیب مستقیم به ناخن یا مصرف برخی داروها، و همچنین ناشی از برخی بیماری‌ها رخ می‌دهد. با این حال، عامل شایع‌تر آن، آسیب ناخن ناشی از ضربه است.

تومور‌ها و زگیل‌ها

تومور‌ها و زگیل‌ها ممکن است در هر قسمتی از ناخن یافت شوند. اما بر اثر رشد تومور یا زگیل، شکل ناخن تغییر کرده و حتی ممکن است ناخن به طور کامل از بین برود. تومور‌های ناخن را به دو دسته سرطانی و غیرسرطانی (خوش‌خیم) تقسیم می‌کنند. زگیل‌ها به عنوان شایع‌ترین تومور‌های غیرسرطانی شناخته می‌شوند.

زگیل‌ها عفونت‌های ویروسی هستند که پوست اطراف یا زیر ناخن را تهاجم می‌کنند. آن‌ها اغلب دردناک هستند و ممکن است منجر به محدودیت در استفاده از انگشتان شوند. درمان آن‌ها ساده، اما طولانی است و اغلب شامل استفاده از مواد شیمیایی برای منجمد کردن یا سوزاندن محل زگیل و همچنین برداشتن آن است. در صورت گسترش زگیل یا تومور به زیر پوست ناخن یا در محل زیر سطح ناخن، نیاز به جراحی برای برداشتن آن‌ها وجود دارد.

پسوریازیس ناخن

پسوریازیس یک بیماری مزمن است که منجر به التهاب پوست می‌شود و به علت آن روی پوست سر، آرنج‌ها، زانو‌ها و پشت، پوسته‌های سفید نقره‌ای و ضخیم شکل می‌گیرد. این بیماری حدود یک درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد و تقریباً هفتصد هزار نفر در ایران در طول زندگی‌شان با آن مبتلا می‌شوند. پسوریازیس به طور همزمان با پوست، ناخن‌ها را نیز درگیر می‌کند، و این بیماری در حدود پنجاه درصد بیماران کودکان، جوانان و بزرگسالان شیوع دارد. شدت و وسعت پسوریازیس در بدن ارتباط مستقیمی ندارد، اما ناخن‌ها بیشتر در بیمارانی که پسوریازیس مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد، درگیر می‌شوند. در بعضی موارد، پسوریازیس ناخن ممکن است تنها نشانه بیماری باشد، و ناخن‌های دست بیشتر از ناخن‌های پا درگیر می‌شوند.

عفونت‌های میکروبی

بروز تورم، قرمزی و درد در مناطق پوستی اطراف ناخن، نشانه‌ای از وجود عفونت میکروبی است. عامل شایع بروز این عفونت‌ها، آسیب و ضربه به ناخن و پوست اطراف آن، و همچنین تماس مداوم و مکرر با آب و مواد شیمیایی است.

عقربک

عقربک با تورم و قرمزی پوست اطراف ناخن آغاز می‌شود، اما در ناخن‌های پا کمتر شایع است. بیماری در برخی موارد به صورت حاد ظاهر می‌شود و پس از ضربه به اطراف ناخن یا بریدن و جویدن کوتیکول به سرعت پیشرفت می‌کند. عقربک حاد معمولاً ناشی از عفونت با باکتری‌های استافیلوکوک یا استرپتوکوک است، اما آلودگی به میکروب‌های دیگر نیز ممکن است رخ دهد. عقربک حاد ممکن است عقربک مزمن را به دنبال داشته باشد. درمان عقربک حاد شامل استفاده از پماد‌ها یا محلول‌های ضدبیوتیک، پانسمان‌های اسیدی و در صورت لزوم، آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی است.

منبع: خبرگزاری ایلنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: ناخن قارچ ناخن های پا پوست اطراف اطراف ناخن ناخن ها تحت تأثیر بیماری ها عفونت ها تومور ها زگیل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۴۵۳۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مواد غذایی شگفت انگیزی که بوی بد یا عجیب و غریبی به ادرارتان می‌بخشند

فرارو- برخی مواد غذایی و نوشیدنی‌ها می‌توانند بوی ادرار را عجیب و غریب سازند و این صرفا مختص تاثیر قهوه و مارچوبه بر روی بوی ادرار نیست. سیر، پیاز و کلم در این میان مقصران اصلی هستند! اگر سالم و هیدراته هستید (به اندازه کافی آب می‌نوشید) ادرارتان باید شفاف یا زرد کمرنگ و دارای رایحه‌ای ملایم باشد.

به گزارش فرارو به نقل از دیلی میل، یکی از اصلی‌ترین علل قوی‌تر شدن بوی ادرار عدم نوشیدن کافی مایعات است. با این وجود، مواد غذایی و نوشیدنی‌ها  نیز می‌توانند ادرار شما را بودار سازند. در این میان می‌توان به تاثیر برخی از دارو‌ها و مکمل‌های ویتامین ب ۶ اشاره کرد. در مورد مارچوبه تجزیه اسید آن باعث ایجاد بو در ادرار می‌شود. هنگام هضم مارچوبه ترکیباتی از جمله متانتیول، دی متیل سولفید و دی متیل سولفون تولید می‌شود. این ترکیباتی حاوی گوگرد هستند همانند ترکیبی که باعث بوی گندیدگی تخم مرغ‌های فاسد می‌شود. بدن نمی‌تواند این ترکیبات را تجزیه کند بنابراین از طریق ادرار دفع می‌شوند و در آنجا بوی بدی می‌دهند.

مواد غذایی دیگری، چون سیر، پیاز، کلم بروکسل، قهوه، آجیل، رازیانه، کاری و ادویه‌ها خاصیت مشابهی دارند و باعث ایجاد بوی ادرار می‌شوند. هم چنین، مواد غذایی حاوی ترکیبات گوگردی می‌توانند عامل بوی بد دهان باشند. به همین دلیل است که پوست کندن و برش دادن پیاز می‌تواند باعث اشک ریختن شما شود. اگر می‌خواهید بوی ایجاد شده در ادرارتان را کاهش دهید می‌توانید با نوشیدن آب فراوان آن را رقیق کنید.

هر آن چه باعث کم آب شدن بدن تان شود باعث ایجاد بوی بد ادرارتان خواهد شد. زمانی که بدن دهیدراته می‌شود بدان معناست که اب بدن از دست می‌رود ترکیب آب با چنین مواد شیمیایی‌ای باعث غلیظ‌تر شدن و در نتیجه قوی‌تر شدن بوی ادرار می‌شود.

آمونیاک یک ماده زائد در ادرار است. در اکثر مواقع احتمالا بوی آن را در ادرار خود احساس نمی‌کنید. با این وجود، هنگامی که آب بدن کم می‌شود غلظت آمونیاک افزایش می‌یابد و بوی ادرار شما را قوی‌تر می‌کند. متخصصان می‌گویند خوردن بیش از حد مواد غذایی حاوی نمک نیز می‌تواند باعث تند شدن بوی ادرارتان شود. علت این موضوع آن است که نمک ممکن است باعث کم آبی بدن مان شود.

این موضوع به نوبه خود می‌تواند باعث تندتر شدن بوی ادرار شود. بر اساس همین منطق نوشیدن بیش از حد الکل یا قهوه می‌تواند تاثیر یکسانی بر بوی ادرار داشته باشد چرا که هر دو دیورتیک (ادرارآور) هستند.

قهوه حاوی صد‌ها ماده شیمیایی از جمله آنتی اکسیدان‌هایی به نام پلی فنول‌ها است که مسئول بو هستند بسیاری از این مواد از طریق ادرار دفع می‌شوند. اگر میزان اب بدن کم باشد ممکن است این موارد بیش‌تر قابل توجه باشند.

اگرچه ادراری که بوی قهوه می‌دهد هیچ ضرری ندارد، اما اگر این بو را احساس می‌کنید ممکن است بهتر باشد برای جلوگیری از کم آب شدن بدن تان مصرف قهوه را قدری کاهش داده یا اگر می‌خواهید به نوشیدن قهوه ادامه دهید مصرف آب را افزایش دهید.

در برخی موارد بوی غیرعادی ادرار ممکن است نشانه بیماری یا عفونت باشد. الکل می‌تواند ادرار را اسیدی‌تر کند و پوشش مثانه را تحریک نماید. این اسیدیته می‌تواند علائم عفونت دستگاه ادراری (UTI) را بدتر کند که باعث ایجاد بوی آمونیاک در ادرار خواهد شد. اگر علائم دیگری مانند درد هنگام دفع ادرار یا دفع ادرار بیش‌تر از حد معمول یا ادراری که رنگ آن کدر به نظر می‌رسد را احساس می‌کنید ممکن است دچار عفونت دستگاه ادراری شده باشید و در آن صورت باید به پزشک مراجعه کنید. ادرار با بوی بسیار شیرین ممکن است نشانه دیابت و ادرار با بوی ماهی ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.

اگر بوی بد یا عجیب و غریب در ادرارتان به دلیل مصرف مواد غذایی خاص نبوده می‌تواند بر اثر کم آبی بدن، عفونت دستگاه ادراری (UTI) یا حتی مصرف برخی دارو‌ها ایجاد شده باشد.